Budowanie autorytetu brygadzisty

Skąd bierze się autorytet brygadzisty?

Brygadziści, liderzy i mistrzowie często mają wysoki autorytet w swoich zespołach. Zdają sobie sprawę, że skuteczność w realizowaniu zadań produkcyjnych jest mocno uzależniona od tego, jaki mają poziom zaufania i szacunku u swoich ludzi. Michał, brygadzista z firmy produkcyjnej w Stalowej Woli, opowiadał mi o trzech szefach, z którymi pracował od czasu kiedy został brygadzistą. …”O pierwszym z nich nie mogę dużo wiele powiedzieć bo go bardzo słabo poznałem. Szef nie miał czasu na pracę ani ze mną ani z innymi brygadzistami. Uważał, że jeśli ktoś zostaje brygadzistą to musi sobie sam radzić w każdej sytuacji. Drugi z szefów stosował mikrozarządzanie. Bez przerwy kontrolował, podpowiadał, nie dawał pola do jakiejkolwiek samodzielność. Często słyszałem od niego – „nie mogę na was liczyć, jak sam nie zrobię to zawsze zawalicie”. Szef pędził codziennie przez halę produkcyjną we wszystkich kierunkach i przypominał strażaka, który sam wznieca pożary, żeby mieć co gasić. Mój aktualny szef, to „chodzący spokój”.

• Ma dobry kontakt z brygadzistami i pracownikami produkcyjnymi. Ma czas na rozmowy nie tylko o sprawach zawodowych.
• Ma wiedzę o wszystkich procesach technologicznych i potrafi pracować na każdej maszynie.
• Ma doświadczenie wynikające z 15 lat pracy w tym zakładzie.
• Stara się być sprawiedliwy i nikogo nie faworyzuje.
• Rozwiązuje problemy techniczne i problemy w zespole.

Mogę przyjść do niego z każdą sprawą. Mamy do niego duży szacunek – mówi Michał. Ufamy mu co powoduje, że jego działania, koncepcje, proponowane rozwiązania mają dużą siłę oddziaływania nie tylko na nasz zespół, ale na pracę całego zakładu. Wiele się od niego nauczyłem, a od kiedy go naśladuje o wiele łatwiej pracuje mi się z zespołem pracowników produkcyjnych.”…

Ktoś obdarzony zaufaniem i szacunkiem, mający wpływ na ludzi w swoim otoczeniu, to najprostsza definicja autorytetu.

Człowiek nauczył się przez wieki korzystać z dorobku poprzednich pokoleń – nazywa się to uczeniem pośrednim. Nie musimy już codziennie wynajdywać koła. Nauczyliśmy się szanować osoby, od których możemy czerpać tą wiedzę i umiejętności. Jeśli jeszcze dobrze się czujemy w kontakcie z tą osobą, a jej zachowania odpowiadają naszym wartościom, mamy do czynienia z niewątpliwym autorytetem. Na autorytetach opiera się nauka, moda, reklama, religia, polityka i … przepis na pieczenie ciasta.

I. Autorytet może wywodzić się z zajmowanego stanowiska

Ten autorytet nazywamy autorytetem struktury. Jest on „nadany” przez formalnie zajmowane stanowisko. Na jego siłę wpływamy jednak sami, na przykład w sytuacjach, gdy:

• znamy każdego w zespole nie tylko zawodowo, ale wiemy więcej o ich, potrzebach, ambicjach, a czasami kłopotach, które im towarzyszą w codziennym życiu,
• odpowiednio i sprawiedliwie dzielimy zadania i obowiązki,
• potrafimy podjąć szybką i trafną decyzję w zespole, który jest skłócony,
• sprawnie znajdujemy rozwiązanie w sytuacjach dyscyplinujących, stresowych,
• potrafimy rozwiązywać samodzielnie problemy, albo potrafimy również poprowadzić zespół w taki sposób, żeby z pomysłów członków zespołu powstało najlepsze rozwiązanie,
• dbamy o dobrą atmosferę w zespole i o to, żeby jego członkowie mieli do siebie zaufanie.

II. Źródłem autorytetu może być wiedza szefa i sposób w jaki dzieli się nią w zespole.

Dzielimy się informacjami, a pracownicy oczekują od szefa, że to właśnie on wie więcej. Szef powinien być łącznikiem pomiędzy „górą” a pracownikami i w drugą stronę.

• Dajemy przykłady tego, że sami się stale kształcimy. Analizujemy co wynika z istniejących dokumentów, planów, procedur. Analizujemy zaistniałe sytuacje, szukamy informacji w podobnych organizacjach w internecie. Powołujemy się na autorytety zewnętrzne w naszej dziedzinie pracy.
• Zachęcamy innych do kształcenia, kontynuacji nauki w każdym zakresie jaki jest wymagany na ich stanowisku pracy.
• Chętnie służymy „poradą z życia” (np. jak rozwiązać problem, jak zachować się w konkretnej sytuacji, gdzie poszukać wiedzy na jakiś temat).

III. Mocnym źródłem autorytetu są umiejętności i doświadczenie.

Jako szefowie powinniśmy umieć wykonać większość czynności realizowanych przez pracowników produkcyjnych. Powinniśmy to umieć zrealizować we właściwy sposób i zgodnie z normami. Doskonale jest, kiedy potrafimy nie tylko wykonać konkretne czynności w obszarze produkcji, ale również nauczyć ich wykonywania. Jeśli potrafię rozpoznać każdy komponent w procesie produkcyjnym, a ponadto przezbroję maszynę i zademonstruję działanie w nietypowych sytuacjach produkcyjnych, mój autorytet rośnie. Ważne są umiejętności szefa związane z kierowaniem zespołem i pracą z każdym z osobna. Pracownicy są szczególnie wyczuleni na takie umiejętności szefa, które pozwalają mu na:

• dobrą komunikację z zespołem,
• sprawiedliwy podział pracy i równe traktowanie,
• skuteczne działania szefa, który potrafi poprowadzić zespół w każdej trudnej czy wręcz krytycznej sytuacji,
• rozumienie potrzeb pracownika zarówno tych zawodowych jak i prywatnych oraz podejmowanie przez szefa prób spełniania tych potrzeb,
• odwoływanie się do zdobytych przez siebie doświadczeń i sięganiu po sprawdzone rozwiązania na bazie praktycznych przykładów z życia (nie tylko swojego).

IV. Źródłem autorytetu są zasady moralne szefa.

Ma to bardzo duży związek z osobowością i sposobem wychowania. A oto kilka przykładów sytuacji, kiedy budujemy nasz autorytet „moralny”:

• Spójność – wymagamy od innych tego samego, czego od siebie.
• Prawdomówność.
• Gotowość przyznania się do błędów.
• Brak akceptacji zachowań patologicznych (np. przemocy, pijaństwa).

V. Na koniec charyzma – jeszcze jedno źródło autorytetu.

Charyzma – z języka greckiego oznacza „dar” i jest dość indywidualnie postrzegana. Najczęściej przypisujemy ją osobom odważnym, sprawiedliwym i pewnym siebie, zdecydowanie broniącym swego zdania, ale też potrafiącym przyznać się do pomyłki. Jak zatem łatwo zauważyć cechy, dzięki którym postrzega się kogoś za osobę charyzmatyczną mogą jednocześnie wzmacniać jego autorytet moralny. Czy można świadomie pracować nad budowaniem własnego autorytetu? Zdecydowanie tak, chociaż powyższa analiza bez wątpienia wykazuje, że praca nad budowaniem i wzmacnianiem autorytetu szefa to proces długotrwały. Najtrudniejsza wydaje się praca nad zmianą nawyków i postaw.

1. Patrz na swoje zachowania i działania oczami podwładnych i szefów.
2. Zadaj sobie pytanie, co oni by powiedzieli o podstawach twojego autorytetu?
3. Wymień wszystkie elementy wiedzy i umiejętności, swoje działania i zachowania, które według ciebie budują twój autorytet i uzasadnij dlaczego tak uważasz.
4. Zaplanuj konkretne działania, które będą budowały twój autorytet od podstaw i te, które będą go wzmacniały.
5. Nadaj swoim planowanym działaniom priorytety i umieść je w czasie.
6. Zacznij działać!

Autor wpisu:

Wiesław Grzesik

• Członek Zarządu i dyrektor ds. rozwoju firmy Training Partners – odpowiada za rozwój koncepcji rozwojowych dla zespołów produkcyjnych.
• Kierował grupami pracowników, pracując dla firm z branży produkcyjnej i inżynierii energetycznej.
• Posiada wieloletnie doświadczenie w zarządzaniu oddziałami międzynarodowych koncernów.

Więcej o Wiesławie

Szkolenia miękkie dla kierowników, mistrzów, brygadzistów i liderów produkcji. Poznaj zakres szkoleń.